KwikFit Anders 924, zonder toeter, met sneeuwschuiver.

Anders
Beetje vreemde titel, hè? Ik zal het toelichten.
KwitFit heeft een prima deal: als je via de website je APK bij hen boekt betaal je €25. Telefonisch kost het €40. Omdat we met de oldtimers nogal eens AaaPeeKaa-én scheelt dat fors in de kosten.
Toen wij poogden de Porsche 924 aan te melden, bleek deze niet te kiezen bij “Merk”. We konden wel “Anders” kiezen.
Toen we dat later bij KwikFit meldden zei de baliemedewerker: “klopt. We krijgen hier nooit Porsches”.
Nu wel dus :-D

Afgekeurd
Na een paar uur werden we keurig gebeld met de mededeling dat de Porsche de APK-eindstreep niet gehaald had.
Dit waren de APK-afkeurpunten:
- linker koplamp te laag;
- toeter doet het niet;
- remschijven slecht, want remkracht niet goed verdeeld.
Verder merkte de balieman op dat de motor op drie cilinders liep.
Dat viel dus mee. Nou ja. Hoopt S.

Aanpak
Dat gaat S. dus aanpakken:
- nieuwe remschijven en –remblokken bestellen;
- koplamp afstellen;
- nieuwe bougiekabels, zodat cilinder 4 ook weer mee mag spelen. Hopelijk is het dat want het kan ook iets anders zijn (inlaatklep stuk, bijvoorbeeld).

Toeter
En die toeter: die doet het gewoon. Maar omdat er een ander stuur in zit zonder een toeterschakelaar, zit de knop onder de stuurkolom. Dat is idd wat lastig te vinden.

Sneeuwschuiver
Dan de sneeuwschuiver nog: de 924 is láág. Lager dan andere auto’s. En schuift daarom sneeuw waar andere auto’s die laten liggen.

Klaar voor de APK

Afgekeurd
Bij de eerste APK waren dit de gebreken:

- Stuurhuishoes LV defect;
- Remslang LV vastzetten;
- Remleiding LV roestschade;
- LA brandstofleiding los;
- Uitlaatdemper vast zetten;
- L Dorpel Roestschade herstellen;
- LV + RV stuurkogel (adviespunt).
De verkortingen: L=Links, R=rechts, V=voor, A=achter.

Hersteld
De remslang, de brandstofleiding en de uitlaatdemper zaten zo weer vast, dat was een fluitje van een cent.

Het adviespunt om de stuurkogels te vervangen stellen we uit tot 2011. Stuurkogels kosten €63 per stuk, en dat kan Bruin even niet trekken.
S. heeft verder beide stuurhuishoezen en de remleiding vervangen, zie eerder in deze blog.

Hèt grote werk was het vervangen van een stuk van de linker onderdorpel. De directe kosten van een plaatje ijzer (uit een oude Pc-kast) en het lasmateriaal waren bijna nul.
Maar het heeft veel tijd gekost, waarbij T. erg goed gehopen heeft.
Mede voor het laswerk hebben we een minibrug aangeschaft.

APK II
Maar nu is S. klaar voor de APK. Vrijdag is het zover... We zijn heel benieuwd.

Foto's van het laswerk
Hier zie je hoe een deel van het plaatswerk op de bodemplaat aan de onderkant wordt gelast. Puntje voor puntje, zodat de plaat niet verbrandt.

Het vlak slijpen van de las geeft mooi vuurwerk.

Het nieuwe plaatwerk is tegen roesten beschermd met "undercoat", een teerachtige laag die ook tegen steenslag kan.
Verder kun je hier mooi de minibrug in actie zien. Rechts zie je ons hypermoderne lasapparaat ;-) Maar lassen doen het.

De beschermlaag dichterbij.

Onderdorpel lassen.

Staalplaat lassen
Nadat de verrotte onderdorpel is weggeslepen is het nu tijd om er een nieuwe staalplaat in te lassen.
T. heeft met een stuk karton passend gemaakt. Dat dient als mal voor een stuk staalplaat.
We doen dat goedkoop, en hebben een stuk staal uit de oude kast van een Pc geslepen.
Dat heeft een mooie dikte, iets dikker dan de staalplaat van de Porsche.

Onder de auto
In het bijgaande filmpje last S. de staalplaat onder de Porsche. Dat kan niet door een "rups" te leggen (achter elkaar een streep lassen), want de staalplaat is zo dun dat het dan wegbrandt.
Wat wel werkt is een aantal keren achter elkaar op verschillende plaatsen een "punt" lassen (even op één plaats vasthouden). Dan kan de plaatstaal afkoelen.
Al die "punten" achter elkaar vormen dan een lange las, die vervolgens met een slijptol netjes glad geslepen worden.
Kijk maar even mee.

S. last een staalplaat onder de Porsche.

Lasapparaat en veiligheid
Zoals je in het filmpje kunt zien gebruiken we een oud lasapparaat. Het is echter wel een professioneel apparaat dat we tweedehands van een werkplaats gekocht hebben. Het werkt op 230 volt.
We hebben 'm onlangs laten reviseren. De 125 euro die dat kostte was de moeite waard, want het last prima.

Voor de geïnteresseerden: het is een MIG/MAG lasapparaat. Door een flexibele slang loopt een lasdraad naar de kop toe. Door de slang loopt ook een gasmengsel van Argon en CO2.
Het lassen is dan heel simpel een druk op de knop: de lasdraad komt naar buiten en last de plaat vast.
Wel eerst flink oefenen op wat staalplaatjes, maar dan gaat het ook prima.
T. heeft overigens een tweedaagse lascursus in Duitsland ("lasland") gedaan, dus misschien denk ik er te simpel over.

S. draagt lashandschoenen en een oude jas. We gebruiken een gewone lashelm met een donker glaasje, vandaar dat hij de kap steeds even omhoog doet om te kijken waar hij moet lassen.
Verder staat er buiten zicht een emmer water en een brandblusser.
En het allerbelangrijkste: iemand die kijkt of het allemaal goed gaat en eventueel de helpende hand kan bieden.

Glad slijpen
Zoals gezegd vormen die losse laspunten samen een lange las. Met een slijptol wordt de las mooi vlak geslepen.
Dat zie je op het volgende filmpje.

S. slijpt de las vlak.